Nasz profil

 

Historia Szkoły Podstawowej w Luchowie Dolnym

 

         Początek szkolnictwa w Luchowie Dolnym sięga okresu międzywojennego.  Przed wojną szkoła mieściła się w budynku drewnianym. Do nauki przeznaczona była jedna izba. Pozostałe dwa pokoje z kuchnią, zajmował kierownik szkoły pan Czerwieniec. Lekcje odbywały się również w prywatnym domu państwa Dyjaków.        Szkoła była czteroklasowa, ale nauka trwała siedem lat. Uczniowie chodzili do klasy pierwszej i drugiej jeden rok. Natomiast do klasy trzeciej trzy lata, a do klasy czwartej dwa lata. Uczniowie, którzy nie robili postępów, edukację kończyli na drugiej klasie. Odbywały się zajęcia z języka polskiego, matematyki, przyrody, historii, rysunków, religii, śpiewu i gimnastyki.

Wraz z wybuchem II wojny światowej szkoła przestała funkcjonować. W czasie okupacji, do wysiedlenia, nauka trwała na tajnych kompletach, na które uczęszczali najzdolniejsi uczniowie. Zajęcia prowadził pan Czerwieniec, który 29 czerwca 1943 roku wraz z mieszkańcami wsi został wysiedlony.

            Po pożodze wojennej odrodziła się oświata na wsi. Znów działała szkoła, która do roku 1950 prowadziła samodzielnie pani Helena Baszkiewicz. Uczyła wszystkich przedmiotów. Miała około stu uczniów. Uczęszczały dzieci i starsi, którym wojna uniemożliwiła naukę. Najpierw były to trzy klasy, następnie cztery i tak sukcesywnie przybywała liczba klas, aż powstała siedmioklasowa szkoła. Od 1950 roku w szkole pracowało trzech nauczycieli. Warunki lokalowe były złe, gdyż zaszła konieczność wynajmowania izb lekcyjnych u miejscowych gospodarzy. Na przestrzeni kilkunastu lat dzieci uczyły się u państwa Cirytów, Hałasiów, Dworniczaków, Popków i Pleskaczów.

W 1955 roku stanowisko kierownika szkoły objął pan Henryk Chmiel. W 1963 roku zrodziła się myśl budowy nowej szkoły. Jej inicjatorem był przewodniczący Gromadzkiej Rady Narodowej pan Kazimierz Pleskacz. Szkoła została zbudowana w znacznej mierze czynem społecznym, w myśl realizacji ówczesnego hasła: „Tysiąc szkół na tysiąclecie”.

Do użytku została przekazana 1 września 1968 roku jako szkoła ośmioklasowa. Znajdowało się w niej pięć sal lekcyjnych, trzy mieszkania dla nauczycieli i zaplecze gospodarcze. Ogrzewana była piecami kaflowymi. Od tej chwili stara szkoła pełniła rolę „Klubu Rolnika”. Na początku lat dziewięćdziesiątych została rozebrana.

            Przełomowym momentem dla szkoły był rok 1978. W związku z reformą szkolnictwa przeniesiono uczniów klas IV-VIII do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Tarnogrodzie. Pozostały klasy 0-III. Od roku 1981 ponownie stała się placówką ośmioklasową.

Mijały lata, zmieniali się nauczyciele i potrzeby. W 1993 roku z inicjatywy ówczesnej pani dyrektor Anny Rozmarynowskiej zawiązał się Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły, którego przewodniczącym został pan Zdzisław Szynal. Celem było dobudowanie nowego skrzydła szkoły.

Dużą rolę w realizacji tego projektu odegrała obecna dyrektor szkoły pani Grażyna Larwa. Prace budowlane ukończono w szybkim czasie, dzięki ofiarności i pracy społecznej mieszkańców Luchowa. Wieś w czynie społecznym wylała fundamenty i wykonała więźbę dachową z własnego materiału. Od roku 1995 mamy zapewnione dobre warunki lokalowe. Przybyła sala ruchowa, biblioteka, gabinet dyrektora i sanitariaty. W poddaszu urządzono „szkolne muzeum”, w którym gromadzi się pamiątki z przeszłości Luchowa.

            Wraz z reformą szkolnictwa szkoła nasza przekształciła się w ośmioletnią szkołę podstawową.

 

Opracowała:

Celina Pleskacz